Ο πιο συχνός λόγος εκφυλισμού της άρθρωσης είναι η οστεοαρθρίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η μετατραυματική αρθρίτιδα, λιγότερο συχνές περιπτώσεις περιλαμβάνουν την άσηπτη νέκρωση της κεφαλής του μηριαίου οστού.

Εφόσον αποφασιστεί η χειρουργική αποκατάσταση του προβλήματος θα πρέπει να γίνει ο κατάλληλος προεγχειρητικός έλεγχος για να αποκλειστεί οποιοσδήποτε κίνδυνος κατά το χειρουργείο όπως και ακτινογραφίες για να αποφασιστεί το είδος του υλικού που θα τοποθετηθεί.

Μετεγχειρητικά ο ασθενής ξεκινά άμεση φόρτιση του χειρουργημένου σκέλους (με περιπατητήρα στην αρχή) και ξεκινά πρόγραμμα φυσικοθεραπείας για την πλήρη αποκατάσταση του και επάνοδο στις καθημερινές του ασχολίες, το πότε θα γίνει αυτό διαφέρει από ασθενή σε ασθενή και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη συμμόρφωση του ασθενούς με το πρόγραμμα φυσικοθεραπείας που έχει επιλεχθεί.

Η ολική αρθροπλαστική ισχίου είναι μια επέμβαση με πολύ καλά αποτελέσματα και διάρκεια ζωής περίπου 15 με 20 χρόνια, βέβαια αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως οι δραστηρίοτητες του ασθενούς και το βάρος του.

Πολύς λόγος γίνεται για το θέμα της προσπέλασης στην άρθρωση του ισχίου τον τελευταίο καιρό, οπίσθια προσπέλαση παλαιότερα, προσθιοπλάγια και πρόσθια τα τελευταία χρόνια. Θα πρέπει να τονίσουμε το γεγονός ότι ο τύπος της προσπέλασης είναι στην ουσία ο δρόμος που θα επιλέξει ο χειρουργός να τοποθετήσει την πρόθεση και αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η σωστή τοποθέτηση των υλικών που θα εξασφαλίσει και τη μακροβιότητα της αρθροπλαστικής, και όχι τόσο η προσπέλαση. Σίγουρα οι τελευταίες, λιγότερο τραυματικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται έχουν πολλά να προσφέρουν στον ασθενή άλλα δεν είναι αρκετό από μόνο του αυτό να εξασφαλίσει μια επιτυχημένη αρθροπλαστική ισχίου και σίγουρα δεν μπορούν όλοι οι ασθενείς να υποβληθούν σε αυτό τον τύπο αρθροπλαστικής.