Ρήξη Χιαστού 

Η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου είναι μια σοβαρή αθλητική κάκωση, από τις πιο συχνές.

Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος είναι από τους κύριους σταθεροποιητές του γόνατος. Ο μηχανισμός που προκαλεί τη ρήξη του πρόσθιου χιαστού είναι στροφική κίνηση του γόνατος ενώ την ίδια στιγμή το πόδι του αθλητή βρίσκεται σταθερά πατημένο στο έδαφος. Είναι συχνό σε αθλήματα που συμβαίνει σωματική επαφή μεταξύ των αθλητών και σε αθλήματα που περιλαμβάνουν άλματα.

Συμπτώματα

Η στιγμή του τραυματισμού είναι επώδυνη, με τον ασθενή να ακούει έναν ήχο από το γονάτο του.

Άλγος και συνοδό οίδημα, λόγω αίμαρθρου είναι τα χαρακτηριστικά συμπτώματα.

Όταν τα συμπτώματα αυτά υποχωρήσουν και ο ασθενής γίνεται και πάλι λειτουργικός παρατηρείται αστάθεια στην άρθρωση του γόνατος η οποία περιορίζει όλο και περισσότερο τη λειτουργικότητα αυτή και τον αποτρέπει από το να συμμετάσχει σε αθλητικές δραστηρίοτητες.

Διάγνωση ρήξη Χιαστού 

Το ιστορικό και η κλινική εξέταση είναι τα κύρια σημεία της διάγνωσης της ρήξης του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Ειδικές δοκιμασίες όπως του “πρόσθιου συρταριού” ή το “τεστ Lachman”, πάντα σε σχέση με το υγιές γόνατο, θέτουν τις περισσότερες φορές τη διάγνωση της ρήξης.

Ο απεικονιστικός έλεγχος με μαγνητική τομογραφία της άρθρωσης του γόνατος θα επιβεβαιώσει την κλινική εξέταση και θα ελέγξει την άρθρωση για επιπλέον βλάβες όπως ρήξη μηνίσκου ή χόνδρινες βλάβες.

Είδη Θεραπείας

Η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική είτε χειρουργική. Αρχικά βασικό μέλημα είναι να μειωθεί το οίδημα και ο πόνος. Αυτό θα βοηθήσει την γρήγορη κινητοποίηση του ασθενούς με σκοπό την αποφυγή ατροφίας του τετρακέφαλου και δυσκαμψίας της άρθρωσης.

Σε νέους ασθενείς που ασκούν αθλητική δραστηριότητα, η χειρουργική θεραπεία έχει ένδειξη ενώ σε μεγαλύτερους ασθενείς με μειωμένες απαιτήσεις επιλέγεται συνήθως η συντηρητική θεραπεία.

Λειτουργικοί νάρθηκες του γόνατος όσο και φυσικοθεραπεία χρησιμοποιούνται στην περίπτωση της συντηρητικής αντιμετώπισης.

Η χειρουργική αντιμετώπιση έχει σαν σκοπό την σταθερότητα του γόνατος και την αποφυγή εκφυλισμού της άρθρωσης στο μέλλον. Ασθενείς με ρήξη χιαστού που αντιμετωπίστηκαν συντηρητικά εμφανίζουν μεγαλύτερα ποσοστά οστεοαρθρίτιδας σε σχέση με τους ασθενείς που αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά.

Τι περιλαμβάνει η χειρουργική αποκατάσταση?

Η αποκατάσταση του πρόσθιου χιαστού γίνεται αρθροσκοπικά με αντικατάσταση του, από αυτολογο μόσχευμα, ή αλλομοσχευμα όταν δεν δεν είναι δυνατή η λήψη μοσχεύματος από τον ίδιο τον ασθενή. Το μόσχευμα από τον ίδιο τον ασθενή λαμβάνεται είτε από τους οπίσθιους μηριαίους είτε από τον επιγονατιδικο τένοντα.

Μετεγχειρητική αποκατάσταση

Παίζει πολύ μεγάλο ρόλο ώστε να έχουμε τα βέλτιστα αποτελέσματα από το χειρουργείο.

Ο ασθενής πολύ γρήγορα επιστρέφει στις καθημερινές δραστηρίοτητες του ενώ η πλήρη εμπλοκή του σε αθλητικές δραστηρίοτητες θα καθυστερήσει αρκετά έως και ένα έτος ανάλογα τον ασθενή.

Κάποια αθλήματα όπως το κολύμπι και το ποδήλατο ξεκινούν νωρίτερα ώστε να συμβάλουν στην ενδυνάμωση του μέλους.